بررسی مزیت نسبی تولید و اشتغال بخش کشاورزی استان‌های کشور

در این مقاله شاخص مزیت نسبی تولید و اشتغال بخش کشاورزی را در استان زنجان و سایر استان‌های کشور مورد بررسی قرار خواهیم داد. برای این منظور، با استفاده از سهم ارزش‌افزوده بخش کشاورزی در تولید ناخالص داخلی استان و کشور و سهم اشتغال این بخش در اشتغال کل مناطق شاخص ضریب مکانی(LQ ) را در ارزش‌افزوده بخش و زیربخش‌های آن و اشتغال محاسبه و بر اساس آن اهمیت بخش کشاورزی در تولید و اشتغال مناطق مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج این بررسی نشان می‌دهد که استان زنجان در بخش کشاورزی از عملکرد مناسبی برخوردار بوده و این بخش در تولید و اشتغال مزیت نسبی لازم را کسب نموده است. در مزیت نسبی تولید بخش کشاورزی در سال 1379 رتبه هفتم و در سال 1388 رتبه هشتم به استان زنجان اختصاص داشته است. بخش کشاورزی در استان زنجان در هر یک از زیربخش‌های زراعت، باغداری و دامداری دارای مزیت اما در فعالیت جنگلداری و ماهیگیری از مزیت ‌نسبی لازم برخوردار نبوده است. استان زنجان در مزیت نسبی اشتغال در سال‌های 1384 و1390 به‌ترتیب رتبه‌های هفتم و چهارم را بین استان‌های کشور داشت. اشتغال بخش کشاورزی با داشتن مزیت‌ نسبی بین استان‌های کشور جزء فعالیت‌های پایه استان محسوب می‌شود. استان‌های کرمان، اردبیل و گلستان در مزیت‌ نسبی تولید و استان‌های اردبیل، خراسان شمالی و آذربایجان غربی در مزیت نسبی اشتغال رتبه‌های اول تا سوم را در سال‌های مورد مطالعه به خود اختصاص داده‌اند. استان‌های تهران ، قم و اصفهان در مزیت نسبی تولید و اشتغال بخش کشاورزی عملکرد ضعیف‌تری را بین استان‌های کشور دارد و این استان‌ها در تولید و اشتغال بخش کشاورزی مزیت نسبی لازم را کسب ننموده‌اند.